دل را ز شرار عشق سوزاند علی (ع) ، یک عمر غریب شهر خود ماند علی (ع)
وقتی که شکافت فرق او در محراب، گفتند مگر نماز می خواند علی (ع)
شهادت مولای متقیان علی (ع) تسلیت باد...

امیرالمومنین علی (ع) در تمام تاریخ نمونه ای بودند از بهترین بندگان خدا در زمین، اسوه ای بی بدیل که زندگی این امیر جوانمرد سراسر شجاعت بود و صبر و از خودگذشتگی؛
در طول تاریخ بشریت هر که از اوصاف حضرت امیر بخواند بی اختیار جذب خصایص مملو از نور ایشان می شود.
پس چه کسی و با چه حیله ای توانست این چنین دست خود را به خون این بزرگوار تکرارنشدنی آغشته کند؟
بی شک شقی ترین آدم ها است کسی که اینگونه ارکان هدایت خدا را به شهادت رساند.

پس از تو ای امیرالمونین هستی بی پدر شد و جهان منتظر ظلمت های بی پایان دیگر ماند، کاش می ماندی و به همه پلیدی ها پایان می دادی.
و آنگاه فرا رسید روزی که ندای ( فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه ) سر دادی ای امیر جوان و به آرزوی دیرینه خود یعنی رهایی از زندان دنیا دست یافتی؛ حقا که جای تو اینجا نبود.

برشی تاریخی از ریشه های شهادت

پس از جنگ میان امیرالمومنین و خوارج، باقی ماندگان سپاه شکست خورده خوارج در مکه برای کشته شدگانشان عزاداری می کردند؛
در طی یکی از همین جلسات شوم در مورد علی (ع) دسیسه هایی چیده شد و در این میان ابن ملجم مرادی ملعون توطئه قتل حضرت را بر عهده گرفت و قرار گذاشتند که در شب نوزدهم رمضان، هنگام نماز صبح، نقشه شیطانی خود را عملی کند.
بنابراین ابن ملجم روانه کوفه شد و برای عملی کردن تصمیم شوم خود در محله بنی کنده چن روزی را سپری کرد.
او در این روزها وقتی به دیدن یکی از رفیقان خود رفته بود، قطام، دختر اخضر تیمیه را دید و یک دل نه بلکه صد دل به او داد و از وی خواستگاری کرد.
این دختر به دلیل کینه های قدیمی که از جنگ نهروان نسبت به امیرالمومنین داشت، شرط ازدواج با ابن ملجم را به قتل رساندن حضرت بیان کرد و آن ملعون نیز پذیرفت.

حال زمان آن رسیده بود که امیر والامقام با این حادثه تلخ روبرو شود؛
ایشان وارد شبستان مسجد شدند و در حالی که به ذکر و تسبیح خدا مشغول بودند به سمت افراد حاضر در آنجا رفتند و برای نماز بیدارشان کردند؛ یکی از آن افراد قاتل کوته فکر ایشان، ابن ملجم ملعون و سیه بخت بود که قصد جان حضرت را کرده بود اما نادان نمی دانست که امیرالمومنین از نیت شوم وی باخبرند.

قرآن ناطق به نماز ایستاد و زمانی که ایشان سر از سجده اول برداشتند ملعون دست به شمشیر شده و ضربتی هولناک بر سر ایشان زدند که تا پیشانی امام علیه السلام را شکافت و ندای ( فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه ) از زبان مبارک ایشان جاری شد.

حال پس از هزارسال که از شهادت این امیر بی بدیل می گذرد داغ این زخم برای شیعیان و محبین نه نتها کم نشده بلکه روز به روز بیشتر نیز می شود و هر ساله مراسمی مذهبی برای بزرگداشت این شب های عزیز و سوگواری برای حضرت در میان شیعیان و محبین برگزار می شود.

شب قدر را قدر بدانید؛

در این شب های بینظیر و تکرارنشدنی بهتر است فرصت را غنیمت شمرده و به ذکر و یاد خدا مشغول شوید و با یاد خدا دلهایتان را نورانی و پاکیزه کنید.

های تور سامانه جامع رزرواسیون تور های ایران